Rivier van stenen
De Amsterdamse ontwerpers ontwikkelden een plan waarin kleur, licht en ruimte de boventoon voeren. De entree is bestraat met bruine, gele, blauw geglazuurde en rode klinkers. Elk element in deze ruimte benadrukt de medische omgeving. Langs één rand is een meterslange golvende bank aangebracht waarachter lange pampagrassen met witte pluimen de bezoekers toewuiven. ‘Wuivende witte zusters’, noemt Zimmermann ze liefkozend. Centraal in het plan ligt een vijver waarin het kunstwerk ‘Zeebelle’ geplaatst is: een niet bestaand dier dat refereert aan de mogelijkheden van de moderne chirurgie. “De straatbakstenen zijn in lange lijnen gelegd. Door deze manier van bestraten geeft het bestratingspatroon richting aan de gang van de bezoeker. Een moeilijk ziekenhuisbezoek moet niet nog ingewikkelder gemaakt worden door allerlei obstakels en onduidelijkheden.”
Korteweg en Zimmermann hebben gekozen voor straatbaksteen in het ontwerp, vanwege de duurzaamheid en kleurintensiteit van de stenen. “De klinkers vormen een rivier van stenen. Het was de stratenmakers ‘verboden’ meer dan vijf stenen van dezelfde kleur achter elkaar te leggen en behalve de gele klinkers mochten gelijke kleuren ook niet naast elkaar liggen. Met conventionele materialen hebben we zodoende toch een eigentijds effect bereikt.” Zimmermann heeft er zichtbaar lol in dat de werknemers de herinrichting kunnen waarderen. “Personeel zit tijdens pauzes regelmatig buiten op de bank om een broodje te eten. Het entreegebied is nu onderdeel geworden van de entreehal. En daarin zit de toegevoegde waarde van dit project voor zowel medewerkers als patiënten: een poëtische overgang tussen binnen- en buitengebied dat werkt.”
.jpg)
.jpg)